 |
| RPGstation score |
| 9.2 |
| Verhaal |
8.5 |
| Graphics |
8.0 |
| Geluid |
9.0 |
| Gameplay |
9.5 |
| Houdbaarheid |
9.0 |
|
Stel je voor: je bent een Noorse godin. Je geniet rustig van je leventje als midlevel godin en dan word je op een dag opgeroepen door de oppergod Odin. Wat blijkt? Valhalla, waar jij en de anderen goden leven, verwacht een aanval van de Vanir uit Asgard. Het probleem is alleen dat de goden uit Valhalla zwaar in de minderheid zijn, dus geeft Odin jou de taak om echte helden te gaan zoeken in de sterfelijke wereld, Midgard. De mensen daar kennen je uit de legendes als Valkyrie de gevechtsmaagd, maar vrienden mogen je Lenneth noemen. Tijd om niet alleen de wereld, maar ook nog eens de hemel te redden!
Zodra je de Valkyrie Profile opstart merk je al dat de originele setting niet het enige is wat anders is aan deze RPG. In het startmenu vind je niet alleen de conventionele 'new game' en 'load' opties, ook kun je er voor kiezen om een proloog te kijken (die je extra inzicht geeft in het verhaal) of nog een ander introfilmpje te kijken. Het zijn kleine dingen, maar het geeft wel aan dat we hier met een redelijk onconventionele rpg te maken hebben.
Ik vertelde net al min of meer wat jouw rol in het verhaal is. Jij bent de Valkyrie Lenneth en jij moet op zoek naar helden die binnenkort zullen sterven. Zodra deze personages dood zijn, rekruteer je ze, train je ze en dan komt er een moment dat je ze naar Valhalla stuurt om te vechten tegen de Vanir. De game is opgedeeld in acht hoofdstukken, en in alle hoofdstukken houd je je hier mee bezig. Nou, spannend verhaal zal het wel zijn dan, hoor ik je denken.
Maar het tegendeel is waar! Er zijn ongeveer 20 speelbare personages die elk hun eigen achtergrondverhaal hebben. Het grootste gedeelte hiervan wordt natuurlijk uit de doeken gedaan voordat je het personage rekruteert, maar er zijn ook personages die in meerdere verhaaltjes voorkomen en zo nog verder uitgediept worden. Bovendien kun je personages die je naar Valhalla hebt gestuurd ook nog volgen tussen de hoofdstukken door; wat hebben ze allemaal bereikt daar?
Het hoofdverhaal is ook de moeite waard. Lenneth is een ontzettend interessant character en zeker als je enkele optionele gebeurtenissen ondergaat, wordt het toch allemaal wat ingewikkelder dan het in eerste instantie leek.
Er zijn dan ook drie mogelijke eindes: A, B en C. Het B einde valt eigenlijk een beetje tegen, maar als je het A einde weet te behalen zul je versteld staan. Het C einde behaal je overigens op een andere manier dan door 'gewoon' de game uit te spelen.
Overall hangt het er een klein beetje van af of je probeert het beste einde te halen, maar zelfs als je dat niet doet, is er meer dan genoeg te beleven in de wereld van Valkyrie Profile.
De graphics zijn eigenlijk al net zo speciaal als de rest van de game. Natuurlijk ziet het er nu een beetje gedateerd uit (de game is al weer meer dan 6 jaar oud). Maar toch blijft er veel van de grafische pracht overeind. Dit heeft een aantal redenen: ten eerste zijn de achtergronden pre-rendered. Dit betekent dus dat je de camera niet kunt bewegen, maar dit is toch niet nodig aangezien de landschappen 2D zijn (en daar wordt ook gebruik van gemaakt in de gameplay). De achtergronden zijn met de hand geschilderd en zien er dan ook prachtig uit. Elke stad en dungeon krijgt hierdoor zijn eigen sfeer, erg mooi gedaan!
Dan nu een speciaal compliment voor de character designer van de game, want deze heeft er voor gekozen geen standaard anime-achtige personages te cre?eren. De gezichtsportretten doen een beetje denken aan de schildersstijl uit de renaissance, dat is althans de beste vergelijking die ik kan bedenken. Het is in ieder geval iets wat ik nog nooit in een andere game was tegengekomen.
De gevechten zien er ook al mooi uit, want de monsters zijn wederom handgetekend en de animaties van de aanvallen zien er ook prima uit. Vooral de speciale superaanvallen zien er spectaculair uit, hoewel dat een beetje verschilt per character.
Al met al een dikke voldoende voor de schilderachtige graphics, het enige nadeel is dat ze hier en daar een beetje gedateerd zijn (dit zie je vooral bij de nogal karige worldmap).
De muziek is gecomponeerd door Motoi Sakaruba, onder andere bekend van de Tales en Star Ocean series. Hoewel de muziek van die games zeker niet onverdienstelijk is, zou je Valkyrie Profile misschien wel zijn meesterwerk kunnen noemen. De game kent niet echt gigantisch veel composities, maar die composities die het bevat zijn werkelijk prachtig en het is dan ook geen straf om deze meerdere malen te luisteren.
De voice-acting is een beetje een ander verhaal. Dit verschilt nogal in niveau, Lenneth is bijvoorbeeld briljant ingesproken. En de meeste voice-actors doen hun werk zeer behoorlijk. Alleen de proloog kent bizar slechte voice-acting. De proloog is nogal dramatisch maar de twee kinderen waar hij om draait klinken meer of ze heel casual staan te praten over hun laatste proefwerk. Je eerste indruk van de stemmen zal dus vrij slecht zijn, maar daarna zal je je er nergens meer aan ergeren. En aangezien de proloog maar een kwartiertje duurt zal ik de score voor het geluid hier verder ook niet door laten be?nvloeden..
Het vlak waarop de apartheid van Valkyrie Profile misschien wel het meest straalt, is de gameplay. Weet je het nu wel eens met die random encounters? Zou je wel wat meer invloed willen in van die statische turnbased battles? Houd je ervan om je personages ?cht samen te kunnen laten vechten? Mocht het antwoord 'ja' zijn, dan komt dat mooi uit, want Valkyrie Profile doet precies wat jij wilt.
Om te beginnen zie je de monsters gewoon in de dungeons lopen, zoals je dat in steeds games tegenwoordig. Alleen is het hierbij zo dat je ze negen van de tien keer alsnog niet kunt ontwijken. Gelukkig kan dit bij Valkyrie Profile wel: je bevriest ze gewoon met je ijskristallen.
Mocht je toch in gevecht raken met een monster, dan staat je een wereld van verbazing te wachten. In principe zijn de gevechten nog wel turnbased, dus eerst valt jouw party aan en dan die van de vijand. Maar zodra je aan de beurt bent is het niet een kwestie van op attack drukken. Elk van de vier personages die je meeneemt in een gevecht heeft namelijk een eigen knop (rondje, kruisje, vierkantje en driehoekje). Zodra je op de knop van een personage drukt valt deze aan. Maar als je wilt kun je ook gewoon alle knopjes tegelijk indrukken zodat alle personages tegelijkertijd aanvallen. Het leuke is dat je naderhand wapens krijgt waardoor je personage meerdere keren per beurt aan kan vallen.
Het gevaar hierbij zit hem natuurlijk in het feit dat het al snel op buttonbashen uit zou kunnen lopen, maar gelukkig zijn er monsters die een comboguard hebben of die je zelfs counteren als je dit probeert. Als je daar dan met vier personages voor niks staat aan te vallen is je beurt snel voorbij natuurlijk. Bovendien zijn er monsters met allerlei zwakheden zodat je echt wel even na moet denken over hoe je aan wil vallen.
Ondertussen loopt er tijdens het vechten ook nog een combometer vol zodra je een vijand raakt, maar zodra de comboserie voorbij is loopt hij direct terug naar nul. Het is dus zaak per beurt zo veel mogelijk hits te realiseren. Wanneer je combometer op 100% staat kun je een speciale aanval lanceren met een van je personages. Met een beetje geluk loopt daardoor de combometer weer vol en kan je dit nog eens doen met een ander personage!
Als je aan de beurt bent kun je trouwens ook gewoon op start drukken om, wanneer dat nodig is, magic of items te gebruiken. Ook kun je via deze weg vluchten. Overigens, de mages hebben standaard een magische aanval die ze gebruiken wanneer je op hun knop drukt, deze kan je zelf instellen.
En dan het upgradesysteem, dit doet een beetje denken aan Star Ocean. Zodra je een level up gaat krijg je punten die je kunt besteden aan skills. Deze skills zorgen voor extra mogelijkheden tijdens de gevechten, zoals bijvoorbeeld de mogelijkheid om te counteren. Maar ook kun je kiezen voor skills die zorgen voor wat extra DME (lees: HP) of voor wat extra snelheid.
Jaja, allemaal leuk en aardig, maar hoe kom je dan bij die gevechten? Zoals gezegd is het nodig om personages te rekruteren. Dit doe je door tijdens op de worldmap op start te drukken. Je gebruikt dan je 'spiritual concentration' om op zoek te gaan naar stervende zielen. Als je deze vervolgens gerekruteerd hebt gebruik je wederom de start knop om op zoek te gaan naar een plek waar het kwaad samenzweert, een dungeon dus. Overigens kun je deze cyclus niet oneindig herhalen, elk chapter is namelijk opgebouwd uit 28 periodes (als je op hard speelt tenminste, iets wat ik wel kan aanraden, want hierbij kan je alle characters recruiten, de beste wapens vinden en het beste einde halen). Het gebruik van je spiritual concentration kost 2 periodes evenals het binnengaan van een dungeon. Het binnengaan van een stad kost maar 1 periode. Voor het eind van het hoofdstuk moet je een character naar boven hebben gestuurd die voldoet aan de eisen die Odin je stelt.
Overigens heb je, als je niet onzinnig dungeons en steden in en uit gaat, meer dan genoeg tijd om alles te halen wat er te halen valt in een chapter.
De dungeons zijn eigenlijk het best te vergelijken met een side-scrolling platformer. Je moet puzzelen om bepaalde deuren te kunnen openen of om bepaalde schatkisten te kunnen bereiken. De dungeons zijn dan ook een feest om te spelen, iets wat zeker niet voor alle rpg's geld.
Het rest mij alleen nog te zeggen dat de gameplay niet alleen origineel is maar ook nog eens geweldig.
Valkyrie Profile kwam oorspronkelijk uit voor de Playstation, maar onlangs werd hij geport naar de PSP, waarbij op een paar extra FMV's na niks veranderde. De FMV's voegen verder niks toe aan het verhaal, de ene versie is dan ook niet per se beter dan de andere (aangezien de PSP versie iets langere laadtijden kent). Deze review geldt dus ook voor beide games.
Zoals jullie hebben gemerkt kan ik wel uren door blijven praten over Valkyrie Profile. Dit zal ik voor jullie plezier niet doen. Die 30 uur die ik er nog over vol zou kunnen praten kun je beter gebruiken om het spel zelf te gaan spelen. Ik kan me geen reden bedenken waarom je het niet zou doen
Voorpagina -
Meer Reviews
