| Developer: Activision | Platform: Gamecube |
 |
|
||||||||||||||
Gamecubebezitters hebben een lange tijd moeten wachten voordat er eindelijk eens een RPG verscheen op hun befaamde kubus. Een jaar dato na release kwam activision aan met een simpel spel dat ging over kaarten. Dat spel heet Lost Kingdoms.
Lost Kingdoms gaat over een land dat is verdeeld in vijf koninkrijken. Dat land staat op het punt om te worden vernietigd door de verschijning van een soort mist waaruit allemaal monsters ontstaan. Door een twist van het lot wordt de toekomst van dit land in de handen gelegd van een prinses van ??n van deze vijf koninkrijken. Zij komt namelijk in bezit van de zogeheten runestone. Een steen die magische krachten bevat waarmee zij de macht bezit om krachtige monsters op te roepen vanuit kaarten zodat zij voor haar gaan vechten. Zij gaat nu haar vader achterna, die contact probeert te leggen met de andere koningen.
Nou, dat was dus het verhaal. Verwacht maar geen (duidelijke) verklaringen van hoe de mist is ontstaan of de reden waarom de vijf koninkrijken het contact met elkaar hadden verbroken. Het verhaal van dit spel is niks meer dan een reden waarom bepaalde dingen in dit spel gebeuren.
Het spelen van het spel zelf is gelukkig gemaakt van ander deeg, hoewel de gemaakte koek hiervan ook niet bepaald overheerlijk is. Zoals eerst is gezegd, staan kaarten centraal in dit spel. Bijna alles wat je doet gebeurd met kaarten. Er zijn wel items aanwezig, maar die zijn alleen nodig om te geven aan bepaalde personages, zelf gebruik je ze helemaal niet. Er zijn 3 soorten kaarten: weapon, summon, independant creature. De weapon-kaart roept een wezen op die een normale aanval uitvoert. Vaak zijn deze kaarten meerdere keren bruikbaar. De summon-kaart roept een wezen op die een speciale taak uitvoert. Vaak is het 1 krachtige aanval, maar soms heelt hij ook jouw personage of worden zelfs alle gebruikte kaarten opgevuld met energie. De independant creature-kaart roept een wezen op die op het veld blijft en voor jou blijft vechten tot zijn energie op is.
Als je het spel begint heb je maar een klein aantal kaarten tot je beschikking. Vaak vind je deze in schatkisten in dungeons, maar je kan ook lege kaarten gooien naar monsters die je tegenkom zodat zij in die kaart worden gevangen en voor jou gaan vechten. Het is natuurlijk logisch dat je die wezens eerst moet verwonden, anders zijn ze te sterk om die kaart te weerstaan. Je zou dit kunnen vergelijken met pokemon. Net zoals bij de meeste action-RPG?s lopen de vijanden vrij rond op het beeldscherm en kom je terecht in een soort gevechtsarena als het gevecht begint. Het vechten vindt dan ook real-time plaats met diens nadelen. Het wordt soms best wel chaotisch, omdat je helemaal geen controle hebt over de wezens die jij oproept. Hierdoor komt het weleens voor dat dat wezen dat jij in een kaartje wilt stoppen wordt afgemaakt door ??n van de monsters die jij hebt opgeroepen, voordat jij dat wezen in een kaart hebt kunnen stoppen. Met alle gevolgen van dien.
Voordat je een dungeon ingaat, moet je een deck samenstellen. Dit is gewoon een pak kaarten waarmee jij besluit om de dungeon mee in te gaan en kan uit maximaal 30 kaarten bestaan. Het is belangrijk om je kaarten goed te selecteren, want het zou niet handig zijn als je aankomt bij de baas van de dungeon met nog maar 5 kaarten tot je beschikking. Net zoals in de meeste rpg?s, zijn elementen ook in dit spel belangrijk. Er zijn 5 soorten elementen: earth, wood, fire, water, neutral. Voordat je begint in een dungeon, krijg je altijd te zien uit wat voor elementen de monsters uit dit level bestaan. Op die manier kan je een deck samenstellen met kaarten die het beste werken tegen die paar elementen.
Gezien het feit dat het spel eigenlijk alleen maar draait om kaarten, is het natuurlijk niet moeilijk voor te stellen dat de ervaring die je verkrijgt aan het einde van een gevecht bestemd is voor de kaarten. Als een kaart genoeg ervaring heeft opgedaan is het mogelijk om een kopie te maken van die kaart of deze te transformeren naar een betere kaart. Dit kan worden gedaan in een speciaal winkeltje die je met een druk op de knop kan bezoeken.
?Druk op de knop??, ja druk op de knop. Ten eerste is er geen wereldkaart waarop je vrij kan lopen. Je selecteert gewoon waar je heen wilt gaan en daar ben je dan opeens. Ten tweede kan je ook geen oude levels opnieuw spelen, alleen het leven waar je bent zodat je eerst alle kaarten, monsters e.d. uit dat level kan halen en daarna een 2e keer het level speelt om de baas te verslaan. Neemt niet weg dat als je personage tijdens een gevecht komt te overlijden, dat je je dan zomaar opeens op de wereldkaart bevindt met alle ervaring die je kaarten hebben opgedaan. Kortom: om de moeilijkheidsgraad hoef je het niet te doen, want die er simpelweg niet. Als laatste is er nog wat op te merken aan de hoeveelheid dungeons die dit spel bevat: 20 normale en 5 extra waar de nodige kaarten te halen zijn. Ik zal dan ook eerlijk zeggen dat dit spel met gemak uit te spelen is in 10 uur. Als je snel genoeg bent kan je dit spel misschien zelfs in 7 uur uitspelen.
?Is dit spel 1 euro waard??, ja dit spel is zelfs 10 euro waard. Je zou het niet zeggen, maar het is best wel verslavend om proberen zoveel mogelijk kaarten te verzamelen en deze zo sterk mogelijk te maken. En ondanks dat het spel zo vergevingsgezindt is, is de eindbaas van het spel toch wel lastig en zijn er tussendoor ook een aantal dingetjes waar je wel even mee bezig ben. Natuurlijk zal het ook geen verassing worden als ik zeg dat het geluid en de graphics middelmatig zijn. Hoewel verschillende effecten tijdens de gevechten wel mooi zijn uitgewerkt, eerlijk is eerlijk.
Conclusie:
Lost Kingdoms is een spel met een zeer origineel idee die uitermate slecht is uitgewerkt. Een verhaal had het spel nog enigszins kunnen redden, maar dat deed het niet. Toch geef ik het spel geen onvoldoende. Daarvoor is de gameplay nog leuk en plezant in elkaar gezet waardoor je toch een aantal uur van vermaak hebt. Let er wel goed op dat je dit spel in 10 uur hebt uitgespeeld en daarna voor altijd in je kast verdwijnt. Of je verkoopt hem door, wat ik ook ga doen.