| Developer: Square-Enix | Platform: Playstation 2 |
 |
|
||||||||||||||
Star Ocean: Till the end of Time is een lichte sf-rpg van Square-Enix en Tri-Ace. Het derde deel in de serie is iets anders dan de andere delen en de fan zal die veranderingen niet allemaal even leuk vinden.
Verhaal
Fayt Leingod is een normale Aardse puber die met zijn ouders en jeugdvriendin Sophia op vakantie is op een of ander karige vakantieplaneet. Fayt en Sophia doden daar een beetje de tijd door zinloze gesprekken te voeren met de andere vakantiegangers en simulatiespellen te spelen. Niks bijzonders dus. Maar opeens wordt de planeet aangevallen door de Vendeeni. Een groep zeer geavanceerde ruimtewezens die schijt hebben aan de regels van de Federatie (110% gejat van Star Trek). Dan gebeuren er een heleboel zinloze dingen waaruit blijkt dat de Vendeeni de ouders van Fayt, die wetenschappers zijn, hebben ontvoerd tijdens die aanval. Uiteindelijk na een heleboel lange cutscenes (de eerste 5 uur van het spel zijn cutscenes, maar gelukkig zijn die skipbaar als je gewoon wilt raggen) belandt Fayt op een Underdeveloped Planet (Elicoor II), wat wil zeggen dat ze daar even ver zijn als de standaard Fantasy RPG. Veel zwaarden en draken en dergelijke. Nu moet Fayt er voor zorgen dat hij van de planeet af komt en zijn ouders red uit de handen van de Vendeeni.
Het begin klinkt interessant. En ik moet zeggen dat het begin van het spel ook wel leuk is. Als je eenmaal op de helft van het spel zit, is er een plottwist die te lame voor woorden is. Het maakt alles wat in de voorgaande delen gebeurt is onnodig en brengt daarna ook nog eens een stuk of 20 plotholes met zich mee. Altijd leuk voor de fan of voor mensen die houden van een leuk verhaal. Daarnaast zit er veel te weinig Sci-Fi in. Als je een SF-rpg maakt, doe het dan goed. Je speelt het spel voor 80% op Elicoor II en dan heb je een paar space-stations en dergelijke. En dat is jammer, want het was echt geen moeite geweest om het verhaal op Elicoor iets in te korten en er nog een andere, wat meer geavanceerde planeet bij te voegen.
De karakters hebben in tegenstelling tot de voorgaande delen heel erg weinig ontwikkeling. In deel 1 en 2 waren veel personages optioneel, maar voegden toch iets toe aan het verhaal door middel van de Private Actions. Deze zijn in dit deel praktisch gesneuveld, waardoor alleen de hoofdrolspelers echt veel te zeggen hebben en de optionele niet echt boeiend zijn. Niet dat de mains zo spectaculair zijn, maar die hebben tenminste tekst.
Graphics
Ik heb geen klachten over de graphics. Sommige mensen zeggen dat deze al verouderd zijn, maar ik merk er weinig van. De game is al 2 jaar uit in Japan, maar kan zich naar mijn mening meten met meer recente titels zoals Arc the Lad:TOTS. Er zit veel kleur in de gevechten en de omgevingen zijn sfeervol. Vooral de space-station levels zijn leuk. Elicoor II is je standaard Fantasy wereld. Het voldoet aan de eisen, maar is niet spectaculair.
Geluid
Ik vind het altijd irritant om hier wat over te schrijven, aangezien de meeste RPG's niet echt een muziekstijl hebben die orgineel is. Hetzelfde geldt voor Star Ocean 3. Er zitten geen noemenswaardige nummers in, die ik het vermelden waard vind. Op twee nummers na dan. De bonus-dungeon van Star Ocean 3 heeft een remix van de song van de bonus-dungeon van Star Ocean 2. Dat is niet alleen een tof nummer, het is ook leuk voor de fans. Het tweede nummer is er juist een die ze van mijn part weg hadden mogen laten. Het is een of ander wannabe hip hop nummer, althans zo klinkt het voor mij. En gezien de sfeer en de andere nummers, past deze helemaal niet in het spel.
Gameplay & Houdbaarheid
Dit is waarom het spel zo geweldig is. Laat ik maar beginnen met de gevechten. Deze zijn niet random en niet turn-based. Zodra je in een battle komt bestuur je 1 van je drie geselecteerde party-members en wordt het beuken geblazen. Real-time gevechten, mits niet te chaotisch, zijn veel verslavender dan de standaard turn-based gevechten. Je kan combo's uitvoeren wat er ontzettend stoer uitziet. Maar het blijft wel tactisch. Soms blijft het een beetje button-bashen, maar dat valt hier wel mee. Je heb 4 soorten aanvallen. Long-range Strong, Long-Range Weak, Short-Range Strong en Short-Range Weak. Op deze aanvallen kan je moves zetten die uitgevoerd worden. Moves en normale aanvallen kosten allemaal Fury. Je begint een gevecht meestal met 100% fury en deze daalt naarmate je meer achter elkaar aanvalt. Mocht je eenmaal een punt bereiken waardoor je niet meer kan aanvallen (dit komt vaak redelijk snel, vooral bij de betere moves), dan moet je stilstaan om je Fury meter weer aan te laten vullen. Dit maakt je open voor vijandelijk vuur. Weak attacks zijn weliswaar sneller dan Strong attacks, maar hebben wel het nadeel dat als de tegenstander 100% fury heeft de aanval geblokkerd wordt en je kans hebt om gestunned of gedamaged te worden door de counter.
Item Creation is het tweede wat Star Ocean leuk maakt. Je kan met je speelbare karakters (en gerekruteerde NPC's) items maken. Elk personage heeft verschillende sterke en zwakke punten. Zo kan de een goed zijn in koken, terwijl een ander goed is in Blacksmithing. Je kan een productielijn opzetten met maximaal drie personages die hun krachten bundelen om een item te maken. Het nadeel in dit systeem is, is dat het je in plaats van grondstoffen (zoals in voorgaande delen) geld kost. Dit maakt item creation een dure hobby en komt pas laat in het spel goed tot uiting. Ook is het niet mogelijk om te zien welk item je maakt. Je ziet alleen de prijs van het product. Als je niet over de juiste gegevens bezit, dan kan je heel lang bezig zijn voordat je het gewenste product hebt gemaakt. Vooral omdat de prijs ook nog eens kan afwijken van de ?base-cost? en de karakters ook nog eens de prijs goedkoper of duurder kunnen maken. Later in het spel, als je eenmaal over de betere NPCs beschikt is het leuk om te doen, omdat de meeste items voor weinig geld snel gemaakt kunnen worden.
Ik heb gameplay en houdbaarheid maar samengevoegd vanwege de Battle Trophies. Je kan tijdens gevechten Battle Trophies winnen door bijvoorbeeld aan bepaalde voorwaarden te voldoen. Zo krijg je een BT bij het doden van 5 monsters tegelijk of bij het winnen van een gevecht zonder geraakt te worden. Je kan in totaal 300 battle-trophies verzamelen, die verschillen van simpel tot rampzalig moeilijk. Met deze verzamelde BTs krijg je extra costumes voor je karakters en kan je andere moeilijkheidsgraden vrijspelen. Dit geeft het spel toch een extra houdbaarheid omdat veel rpg-spelers toch wel redelijk perfectionistisch zijn en dus toch wel een aantal uren besteden aan het verzamelen van BTs.
Wat de houdbaarheid van SO3 nog meer verlengt zijn zoals genoemd de extra moeilijkheidsgraden. Sommige BTs zijn ook alleen op bepaalde moeilijkheidsgraden te winnen. Daarnaast heeft het spel ook nog eens 3 extra dungeons als je het spel hebt uitgespeeld. De main story is binnen de 40 uur wel te halen, maar deze bonus dungeons zorgen voor een langere houdbaarheid. Vooral omdat er veel te doen is in deze dungeons.
Ik maak er maar een eind aan, aangezien ik niet eeuwig door kan praten over dit verslavende spel. Ik vind het jammer dat het verhaal wat minder in, maar de gameplay/houdbaarheid maakt veel goed. Als je iemand bent die een RPG wilt met weinig gelul (je kan de cutscenes toch skippen en dan speelt het lekker snel weg) en veel actie, dan is dit een game voor jou.